Tematyka pieśni VIII Lubelskiego Festiwalu Chórów Parafialnych „Skosztujcie zobaczcie!” jest związana z Uroczystością Bożego Ciała.
Kościół od samego początku głosił wiarę w realną obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Chrystus ustanowił Najświętszy Sakrament przy Ostatniej Wieczerzy. Opisali to trzej Ewangeliści: Mateusz, Marek i Łukasz oraz i św. Paweł Apostoł. Prawdziwa i rzeczywista obecność Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina opiera się według nauki Kościoła na słowie Jezusa: „To jest Ciało moje … To jest krew moja” (Mk 14,22.24).
Katechizm Kościoła Katolickiego mówi, iż „sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest wyjątkowy… W Najświętszym Sakramencie Eucharystii są zawarte prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus.” (KKK 1374).
Boże Ciało – potoczna nazwa Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (łac. Sollemnitas Sanctissimi Corporis et Sanguinis Christi) jest to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu o charakterze dziękczynnym i radosnym. W Polsce obchodzimy ją w czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej, 60 dni po Wielkanocy. Wspominamy wtedy Ostatnią Wieczerzę i Przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa.
Uroczystość ta została ustanowiona na skutek widzeń św. Julianny z Cornillon. Pod jej wpływem biskup Robert z Thourotte ustanowił w 1246 r. uroczystość dla diecezji Liège. W 1252 r. została ona rozszerzona na Niemcy. W 1263 r. miał miejsce cud eucharystyczny w Bolsenie, gdy hostia w rękach księdza zaczęła krwawić. W 1264 r. papież Urban IV ustanowił tę uroczystość dla całego Kościoła. Jednakże ze względu na śmierć Urbana IV bulla nie została ogłoszona, a tym samym uroczystość nie została ustanowiona. Uczynił to dopiero papież Jan XXII, który w 1317 r. wprowadził do kalendarza liturgicznego Święto Najświętszego Ciała Chrystusa (stąd potoczna nazwa Boże Ciało). W 1849 roku papież Pius IX ustanowił Święto Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa (Festum Pretiosissimi Sanguinis Domini Nostri Jesu Christi), które było obchodzone najpierw w pierwszą niedzielę lipca, a od 1933 – 1 lipca. Reforma liturgiczna Pawła VI z roku 1969 r. połączyła oba święta.
Z Bożym Ciałem związana jest także uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, która jest obchodzona zaraz po oktawie Bożego Ciała, czyli w piątek osiem dni po Bożym Ciele.
W Polsce po raz pierwszy wprowadził tę uroczystość biskup Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej. W 1420 r. na synodzie gnieźnieńskim uznano uroczystość za powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w państwie. W Polsce obchody uroczystości wiążą się z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii. Procesja zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, przy których czytane są związane tematycznie z Eucharystią fragmenty czterech Ewangelii. Ołtarze są ustawione pod gołym niebem. Są one przyozdabiane kwiatami i zielonymi drzewkami – najczęściej brzózkami. Procesje z Najświętszym Sakramentem do czterech ołtarzy są odwołaniem do czterech ewangelii. Wierni tego dnia dekorują również ulice i domy. Dzieci posypują drogę procesji kwiatami, niesione są święte obrazy, a także śpiewane pieśni ku czci Najświętszego Sakramentu.
Źródła:
Wikipedia https://pl.wikipedia.org/wiki/Uroczysto%C5%9B%C4%87_Naj%C5%9Bwi%C4%99tszego_Cia%C5%82a_i_Krwi_Chrystusa (dostęp 5 maja 2019)
https://www.fakt.pl/wydarzenia/polska/boze-cialo-co-to-za-swieto-i-dlaczego-je-obchodzimy/59b7y9j (dostęp 5 maja 2019)
https://m.deon.pl/161/art,2600,dlaczego-swietujemy-boze-cialo.html (dostęp 5 maja 2019)